Μία άκρως ενδιαφέρουσα συνάντηση είχαμε με τον Παγκόσμιο πρωταθλητή κωπηλασίας Γιάννη Μαρόκο του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Θεσσαλονίκης, ο οποίος θυμήθηκε τις εμπειρίες που είχε από τις συμμετοχές του σε σημαντικές διοργανώσεις, μιλώντας παράλληλα για τις διακρίσεις του και αποκαλύπτοντας μας τους λόγους που απομακρύνθηκε από την κωπηλασία.

Ο 20χρονος Γιάννης Μαρόκος είναι Παγκόσμιος Πρωταθλητής κωπηλασίας. Έχει στις πλάτες του πολλές και σημαντικές διακρίσεις στο άθλημα τόσο για τον ίδιο, όσο και για την Ελλάδα. Συγκεκριμένα έχει κατακτήσει μαζί με τον Αντώνη Παπακωνσταντίνου δύο Aσημένια μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας Κ23 του 2018 στο Πόζναν και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανδρών στη Φιλιππούπολη αντίστοιχα. Επίσης μαζί με τον Παπακωνσταντίνου πήραν την πρώτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ23 το 2018 και τέλος το Αργυρό πλάι στον Νίνο Νικολαΐδη στους Μεσογειακούς Αγώνες του ίδιου έτους.

  Ήταν μέλος της Εθνικής Ομάδας την περίοδο 2015- 2018, από την οποία δοκιμάστηκε πολλές φορές. Έκανε μία μεγάλη παύση τη χρονιά που μας πέρασε και αφοσιώθηκε στις σπουδές του. Είναι φοιτητής στο ΤΕΦΑΑ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και δηλώνει χαρούμενος με το αντικείμενο που ασχολείται, καθώς ο αθλητισμός και η προπονητική είναι αυτά που τον γεμίζουν. Το 2020 υπόσχεται πως θα επιστρέψει «στο κουπί» βάζοντας νέους στόχους για καινούργιες διακρίσεις.

 Η κουβέντα που είχαμε μαζί του ήταν άκρως αποκαλυπτική. Συγκεκριμένα, μας εξέφρασε τα συναισθήματα του για τα μετάλλια, μας εξιστόρησε τον αγώνα που έκανε, τις καλές και τις κακές στιγμές που έζησε μέσα στο άθλημα μέχρι τώρα.

• Σε τι φάση βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο Γιάννης Μαρόκος;

 Σε φάση αναπροσαρμογής, προσπαθώ να συνδυάσω σχόλη και ταυτόχρονα κάνω μία νέα προσπάθεια στο θέμα της προπόνησης. Θέλω να επανέλθω όσο μπορώ, κυρίως για εμένα και ανάλογα την απόδοση μου βλέπουμε τους επόμενους στόχους.

•  Στο παρελθόν είχες πολύ σημαντικές διακρίσεις, μίλησε μας λίγο για αυτές.

 Ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει και ούτε πρόκειται. Όταν καταφέρνω κάτι μετά το βλέπω εντελώς διαφορετικά. Κάποτε ούτε που το φανταζόμουν. Από την μία είναι καλό γιατί δεν επαναπαύομαι από την άλλη είναι κακό γιατί δεν τα χαίρομαι ποτέ. Ούτε τη στιγμή που το έκανα δεν το συνειδητοποίησα, υπήρχε ένα κενό και  έλεγα «Ή τώρα ή ποτέ». Για να είμαι ειλικρινής, ήθελα παραπάνω, δεν ήμουν ευχαριστημένος, την επόμενη μέρα καταλάβαινα πως ήμουν ο πρώτος χαμένος και όχι ο πρώτος νικητής. Είναι σημαντικές οι διακρίσεις μου, κάποτε δεν θα το σκεφτόμουν ούτε στα όνειρα μου, αλλά δεν επαναπαύομαι.

•  Πως ήταν η εμπειρία σου στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Κ23 και Ανδρών του 2018;

 Ήταν εντελώς διαφορετικοί αγώνες, ίδιο το αγώνισμα αλλά διαφορετικό το επίπεδο μεταξύ ανδρών και Κ23. Ήταν πολύ υψηλό το επίπεδο στο Παγκόσμιο Ανδρών αλλά και εμείς δεν ήμασταν όπως έπρεπε. Αυτό συνέβη  γιατί λίγες μέρες πριν την κούρσα, εγώ ήμουν άρρωστος και είχε αρχίσει να μας καταβάλει η κούραση. Έτρεξα έξι αγώνες μέσα στη χρόνια, Παγκόσμιο κύπελλο, Μεσογειακούς, Παγκόσμιο Κ23, Πανευρωπαϊκό Ανδρών, Πανευρωπαϊκό Κ23 και μετά το Παγκόσμιο Ανδρών, ήταν ο τελευταίος αγώνας και άρχισα να «πέφτω». Παρ’ όλα αυτά πήγαμε αρκετά καλά.

(Ο Γιάννης Μαρόκος και ο Αντώνης Παπακωνσταντίνου την ώρα της απονομής των μεταλλείων τους στο Παγκόσμιο Ανδρών 2018 στη Φιλιππούπολη.)

• Μίλησε μας για το Χρυσό στο Ευρωπαϊκό Κ23 του 2018 στη Λευκορωσία.

Εύκολο (γέλια). Δεν το περίμενα έτσι, τα παιδιά που βγήκαν δεύτεροι ήταν αντίπαλοι μας και στο Παγκόσμιο Κ23 και είχαν βγει έβδομοι. Ήταν μία πολλή καλή διάκριση αλλά το επίπεδο δεν ήταν τόσο υψηλό όσο στους υπόλοιπους αγώνες. Στους Μεσογειακούς αυτοί που μας πέρασαν είχαν τρέξει Ολυμπιάδα και τώρα πήραν πρόκριση για το Τόκιο και είναι φαβορί για τα μετάλλια και μας πέρασαν για λιγότερο από  ένα δευτερόλεπτο.

•  Τι έγινε στους Μεσογειακούς Αγώνες;

 Οι Μεσογειακοί ήταν μία έκπληξη για εμάς παρόλο που κάναμε δίκωπο από την αρχή της χρονιάς, δεν μας ήθελαν μαζί με τον Νίνο Νικολαΐδη. Ξαφνικά ξυπνάμε ένα πρωί και μας λένε « Θα μπείτε διπλό» και με βάζουν με τον Νίνο. Δεν το περίμενε κανένας αλλά από την πρώτη στιγμή που μπήκαμε μαζί, πηγαίναμε απίστευτα γρήγορα. Δεν περίμενα με τίποτα να πάμε τόσο καλά, μπαίναμε μέσα στην προπόνηση και όλα ήταν τόσο καλά που δεν ήθελα να τελειώσει. Οι χρόνοι ήταν πολύ δυνατοί και πάνω από όλα ήταν μία ωραία συνεργασία και αυτό βγήκε στον αγώνα. Πίστευα θα συνεχίζαμε ως διπλό με τον Νίνο αλλά ο προπονητής είχε άλλες βλέψεις. Μας είπαν ότι θα συνεχίσω δίκωπο με τον Αντώνη Παπακωνσταντίνου μέχρι το παγκόσμιο Κ23. Διπλό θα ξαναέκανα και αύριο, μου αρέσει, μου βγάζει κάτι διαφορετικό από τις υπόλοιπες βάρκες.

(Νικολαΐδης και Μαρόκος φανερά ενθουσιασμένοι, ποζάρουν στον φακό στους Μεσογειακούς Αγώνες 2018)

• Που οφείλεις όλες αυτές τις επιτυχίες;

 Σίγουρα στην αρκετά σκληρή προπόνηση. Μάλιστα, πολλές φορές μου έλεγαν «Δεν κάνεις για κωπηλασία». Εγώ ήθελα να τους αποδείξω πως κάνουν λάθος. Ακόμα και στα πρώτα «κοινόβια» μου έλεγαν «Δεν μπορείς» και τους απαντούσα, «Δεν πειράζει, αφήστε το πάνω μου». Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους που είχα δίπλα μου, στους προπονητές, στα παιδιά, στον Δημήτρη Πέτρου που ήταν προπονητής μου και στους συναθλητές μου Γιάννη και Μιχαήλ Πέτρου που τρέχαμε μαζί. Δεν ήταν μία προσπάθεια που έκανα μόνος μου, είχα πολλούς να με στηρίξουν και να με βοηθήσουν.

•   Μέσα από αυτές τις όμορφες εμπειρίες σίγουρα υπήρχαν και δυσάρεστα, μοιράσου τα μαζί μας.

 Έχω υποστεί αρκετό ψυχολογικό πόλεμο, αν και πολλοί αθλητές πέρασαν περισσότερα από ότι εγώ. Βέβαια, αυτό μας έκανε να φτάσουμε σε αυτά που πετύχαμε. Υπήρχαν μέρες που η προπόνηση ήταν υπερβολική αλλά αυτό μας έκανε να πάρουμε τις διακρίσεις.

• Τι σε ωθεί να συνεχίσεις;

 Αυτή τη στιγμή δυστυχώς τίποτα. Για αυτό σταμάτησα, δεν είχα κίνητρο, δεν ήθελα να ξανακούσω για κωπηλασία. Παρ’ όλα αυτά ξαναμπαίνω γιατί προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου, το κάνω για εμένα, για κανέναν άλλον λόγο. Έχω θέληση για καινούργιες διακρίσεις και πιστεύω αν κοιτάξω κάτι πέρα από τις διακρίσεις δεν θα έχω το ίδιο καλό αποτέλεσμα.

•  Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις στο άθλημα;

 Έχει πολλές. Αρχικά είσαι μακριά από το σπίτι και τους φίλους, περνάς μακριά τις γιορτές και έχεις λίγη προσωπική ζωή. Όταν οι άλλοι ήταν έξω, εσύ έπρεπε να είσαι σπίτι και να κοιμάσαι νωρίς, γιατί την επόμενη μέρα είχες προπόνηση. Όμως δεν ανταλλάζω με τίποτα τις καλές στιγμές που έζησα μέσα από αυτό το άθλημα μέχρι σήμερα.

•  Πως συνδυάζονται η καθημερινότητα με τον πρωταθλητισμό;

 Δυστυχώς στην κωπηλασία δεν συνδυάζονται εύκολα. Γιατί όταν είμαστε στο «κοινόβιο», μπορεί και να είσαι και τρεις εβδομάδες μακριά από το σπίτι, οπότε είναι αρκετά δύσκολα. Οι δικοί μου άνθρωποι με στηρίζουν, δεν θα τα κατάφερνα αν ήμουν μόνος.

• Το Κράτος σας στηρίζει οικονομικά;

 Όχι καθόλου, όπως όλη η χώρα που έχει προβλήματα, έτσι και η ομοσπονδία μας έχει οικονομικά προβλήματα. Η ομοσπονδία θέλω να πιστεύω ότι κάνει ό, τι καλύτερο για τους αθλητές. Ελπίζω τα πράγματα να βελτιωθούν στο μέλλον.

•  Πως ξεκίνησες την κωπηλασία;

 Κατά τύχη, πιο μικρός ασχολούμουν με την πάλη. Η ξαδέρφη μου παλιότερα ήταν στον Όμιλο και μία μέρα που είχε προπόνηση καθόμασταν με τη θεία και τον θείο μου για καφέ στον Όμιλο και μου πρότειναν να δοκιμάσω και εγώ. Ήρθα απευθείας, γράφτηκα και την επόμενη μέρα είχα προπόνηση. Έψαχνα ένα άθλημα να ασχοληθώ, να γυμναστώ και η τύχη ήταν με το μέρος μου.

•   Πως εξελίχτηκε αυτό σε πρωταθλητισμό;

 Δεν έκανα από την αρχή κάθε μέρα προπόνηση γιατί είχα σχολείο, το είχα ως γυμναστική στο μυαλό μου αλλά από εκεί και πέρα όσο ανέβαιναν οι στόχοι τους κυνηγούσα και εγώ. Θυμάμαι σε έναν Διασυλλογικό επιπέδου Αρχαρίων είχαμε βγει πρώτοι, στον επόμενο ήθελα να ξαναβγώ πρώτος. Δεν με ένοιαζε ο αντίπαλος, ήταν θέμα εγωισμού, ο εγωισμός με ώθησε στον πρωταθλητισμό. Μετά κατεβήκαμε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και είχα στόχο κάθε χρόνο, σε κάθε αγώνα να τα πηγαίνω καλύτερα. Μέτα ήρθαν οι υψηλότεροι στόχοι όπως ένα Παγκόσμιο. Παρόλο που στο πρώτο δεν τα πήγα καλά, πείσμωσα και είπα ότι θα τους περάσω, κάθε χρόνο ήθελα και παραπάνω. Στο τελευταίο Παγκόσμιο βγήκα δεύτερος και δεν ήμουν ευχαριστημένος γιατί ήθελα να είμαι πρώτος. Είναι καλό αυτό στο θέμα του πρωταθλητισμού, δεν τους έβλεπα ως εχθρούς, μέσα στη βάρκα ήμασταν αντίπαλοι, το μόνο που με ένοιαζε ήταν να μπω μπροστά. Εκτός βάρκας δεν είχαμε να χωρίσουμε τίποτα. Δεν το έβλεπαν όμως όλοι έτσι, αλλά έχω κρατήσει φιλίες με παιδιά που ήμασταν συναθλητές και αντίπαλοι.

• Ποια είναι η κουλτούρα των αθλητών από τις άλλες χώρες γύρω από την κωπηλασία;

 Κάθε χώρα έχει εντελώς διαφορετική κουλτούρα και άποψη πάνω στο άθλημα. Για παράδειγμα σε χώρες όπως η Αγγλία, ξεκινάνε την κωπηλασία σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία από εμάς. Εμείς σταματάμε την κωπηλασία στα 20 και εκεί ξεκινάνε στα 20. Συνδυάζουν με πολύ καλό τρόπο προπόνηση και σπουδές. Το ίδιο ισχύει και στην Αμερική, για αυτόν τον λόγο έχουν φύγει πολλά παιδιά από εδώ για να σπουδάσουν εκεί. Στην Ελλάδα γίνεται το ακριβώς αντίθετο. Θα έφευγα έξω, δεν έχω κάτι να χάσω, χίλιες φορές να το έκανα και να γυρνούσα πίσω παρά να λέω, δεν το έκανα και το μετάνιωσα.

•  Ποια συμβουλή θα έδινες στους νέους αθλητές της κωπηλασίας και σε αυτούς που θέλουν να ασχοληθούν με τον πρωταθλητισμό;

 Κυρίως, θα ήθελα να τους βοηθήσω εκεί που δεν βοήθησαν εμάς. Πιο πολύ δηλαδή στο ψυχολογικό τομέα, να τους ωθήσω να γίνουν καλύτεροι χωρίς να τους βάζω το μαχαίρι στον λαιμό, χωρίς να τους απειλώ «Άμα δεν βγει αυτός ο χρόνος δεν πάμε στον αγώνα». Γιατί όταν το σώμα λόγω κούρασης σταματάει, συνεχίζει το μυαλό.

•  Τι είναι η κωπηλασία για εσένα;

 Η κωπηλασία για εμένα είναι η ζωή μου όλη, από τότε που άρχισα έχουν αλλάξει τα πάντα. Έχω μπει σε έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης, αυτοσυγκεντρώνομαι. Είναι σαν να είμαι εθισμένος στην προπόνηση, ταυτόχρονα όταν μπαίνω στη βάρκα ηρεμώ.